Kuba Putowski kl. VIIIc "Podróż niejedno ma imię."

 

          

Podróż niejedno ma imię

rozprawka na podstawie „Latarnika” i  dwóch innych utworów

 

            Ludzie od zarania dziejów podróżują z różnych przyczyn. Jedni chcą po prostu poznać świat, inni zacząć życie w nowym miejscu. Niekiedy człowiek jest zmuszony opuścić swoje rodzinne strony i tułać się z miejsca na miejsce. Można też powiedzieć, że całe życie człowieka jest wędrówką. Myślę, że podróż niejedno ma imię. Udowodnię to, odwołując się do przykładów z literatury.

            Zacznę od tego, że czasami całe życie człowieka może być tułaczką po świecie. Przykładem są losy Skawińskiego – bohatera utworu Henryka Sienkiewicza pt. „Latarnik”. Mężczyzna emigrował z Polski po upadku powstania listopadowego, w którym brał udział. Tułał się po całym świecie, próbując znaleźć miejsce, gdzie mógłby pozostać na stałe. Walczył na wojnach w Europie i Ameryce, próbował swoich sił w różnych profesjach w Australii i Afryce. Cały czas bardzo tęsknił za ojczyzną. W końcu osiadł w mieście Aspinwall niedaleko Panamy, gdzie pracował jako latarnik. Niestety po jakimś czasie mężczyzna stracił pracę, przez co musiał kontynuować swoją tułaczkę po świecie. Całe życie Skawińskiego było podróżą bez końca. Mimo że bohater pragnął spokoju i stabilizacji, to przez różne okoliczności nie mógł ich zaznać.

            Bardzo nietypowym rodzajem podróży są takie odbywane w czasie. Doświadczył tego Ebenezer Scrooge z powieści Charles’a Dickensa „Opowieść Wigilijna”. Mężczyzna był bardzo skąpym, chciwym i złym wobec innych człowiekiem. Pewnej wigilijnej nocy, Ebenezera odwiedziły kolejno trzy Duchy: Przeszłości, Teraźniejszości i Przyszłości. Każdy z nich zabrał mężczyznę do innego okresu jego życia. Bohaterem najbardziej wstrząsnęła wizja przyszłości, a szczególnie jego śmierci. Pod wpływem tego co zobaczył, Scrooge zrozumiał swoje złe postępowanie i postanowił się zmienić. Od tej pory był życzliwym, pełnym empatii i radości człowiekiem. Można powiedzieć, że ta podróż odmieniła jego życie.

            Podróż może mieć także aspekt edukacyjny, sprawić, że człowiek dojrzeje i zdobędzie potrzebną mu wiedzę. Przykładem jest Mały Książę – tytułowy bohater powieści Antoine’a de Saint – Exupery’ego. Chłopiec wyruszył w długą podróż po różnych planetach, poznał ich mieszkańców: Króla, Próżnego, Pijaka, Biznesmena, czy Latarnika. Przekonał się, że wady tych dorosłych ludzi, takie jak chciwość, żądza władzy, próżność są trudne do zaakceptowania. Mały Książę uznał, że dorośli są dziwni i nie chce być taki, jak oni.

            Jak wynika z przytoczonych przeze mnie argumentów, podróż niejedno ma imię. Mówiąc o niej, można mieć na myśli tułaczkę po świecie, wędrówkę o wymiarze edukacyjnym, czy nawet podróże w czasie. Jednak mimo swojej wieloznaczności zawsze wiąże się z pozytywnymi, jaki i negatywnymi emocjami.

 

 Kuba Putowski 8c